Zamirler, cümle içinde isimlerin yerini tutan sözcüklerdir. Türkçede çeşitli zamir türleri bulunur:
Kişi (Şahıs) Zamirleri: İnsan isimlerinin yerini tutan zamirlerdir. Örnekler: ben, sen, o, biz, siz, onlar. (Kişi Zamirleri)
İşaret (Gösterme) Zamirleri: İsimleri işaret yoluyla belirten zamirlerdir. Örnekler: bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar. (İşaret Zamirleri)
Belgisiz (Belirsizlik) Zamirleri: Hangi ismi karşıladığı tam olarak belli olmayan zamirlerdir. Örnekler: biri, birkaçı, çoğu, hepsi, tümü, bazıları, kimse, şey. (Belgisiz Zamirler)
Soru Zamirleri: İsimleri soru yoluyla belirten zamirlerdir. Örnekler: kim, ne, nerede, hangisi, kaçı. (Soru Zamirleri)
İyelik (Tamlama) Zamirleri (İyelik Ekleri): İsimlere eklenerek aitlik anlamı katan eklerdir. Bunlar aslında ek olmakla birlikte, ismin yerini tuttuğu için zamir gibi işlev görür. Örnekler: -im, -in, -i, -imiz, -iniz, -leri (kitabım, kitabın, kitabı...). Bu konuyla ilgili ayrı bir sayfa oluşturulmamıştır.
Dönüşlülük Zamiri: Kendi sözcüğü, dönüşlülük zamiridir. Cümlede özneyi pekiştirmek veya belirtmek için kullanılır. (Dönüşlülük Zamiri)
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page